Początki parafii

Lata 80-te XX wieku naznaczyły nasz kraj głębokimi przemianami polityczno - społecznymi. Narodziny „Solidarności” zdecydowany opór społeczeństwa wobec zniewalającego systemu komunistycznego sprawiły, że łatwiej niż kiedykolwiek dotąd można było nadrobić 40-letnie braki w budownictwie sakralnym. Sytuacja w kraju nie pozostawała bez wpływu na losy Kościoła we Włocławku. Były to czasy budowy w naszym mieście czterech kościołów parafialnych.

1-go marca 1983 roku Wojewódzkie Biuro Planowania Przestrzennego zatwierdziło usytuowanie kościoła na terenie położonym przy zbiegu ulic Robotniczej i Polewki (obecnie Kapitulnej).

    Po roku, 20 lutego 1984 zaakceptowało plan realizacyjny zagospodarowania budowy

    10–go marca 1984 roku w Jubileuszowym Roku Odkupienia, pasterz diecezji ksiądz biskup Jan Zaręba erygował nową parafię, nadając jej tytuł „Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Jana Apostoła i Ewangelisty”.

 

Poświęcenie krzyża

Pierwszą uroczystością na placu budowy było poświęcenie dużego Krzyża postawionego na placu budowy i samego placu.

      Krzyż przy pomocy „dźwigu z wiertłem” wkopał pan Jerzy Wdoczak.

     Przed uroczystością ksiądz Biskup wystosował do sąsiednich parafii odezwę zapraszając wiernych na poświęcenie. Wszystkie rodziny naszej parafii otrzymały zaproszenie. Na tle tymczasowej sali katechetycznej przygotowano ołtarz. Pracowało kilkanaście osób. Mszę celebrował ksiądz Kanonik Leonard Karolewski. W uroczystości uczestniczyli zaproszeni księża.

    Księdza Biskupa powitały dzieci i młodzież: Gosia Pruszkowska, Jarek Łukomski, Ryszard Kaźmierczak, Joanna Grabska, Bielecki i Jerzy Wdowiak.

  Powitał też Proboszcz słowami:

    Najdostojniejszy Arcypasterzu.

  „Oto jest dzień, który dał nam Pan – weselmy się i radujmy się w nim”.

    W dniu tej radości, w imieniu całej najmłodszej wspólnoty parafialnej Grodu Biskupiego, witam Dostojnego Księdza Biskupa – Ojca Diecezji – po raz pierwszy na tej ziemi, która od dziś stanie się miejscem szczególnej chwały Bożej. Witam wszystkich tu zgromadzonych i serdecznie zapraszam do wspólnej modlitwy.

     Waszą Ekscelencję proszę o poświęcenie Krzyża i placu pod budowę nowego kościoła. Proszę również o poświęcenie kielicha – jednego z darów Waszej Ekscelencji dla naszej parafii.

 Zgodnie z prośbą Proboszcza Pasterz dokonał poświęcenia Krzyża i placu.

 

Miejsca kultu – kaplica

1985 rok

    Od pamiętnego dnia poświęcenia krzyża i placu budowy rozpoczęła się praca duszpasterska. Nabożeństwa (majowe, czerwcowe i inne) były odprawiane przy krzyżu, a w razie złej pogody w tymczasowej salce katechetycznej.

    Od czerwca 1985 roku trwała budowa „domu katechetycznego”, który przez kilka lat miał pełnić funkcję:

- parter jako kaplica, zakrystia i kancelaria,

- piętro jako tymczasowe mieszkanie dla księży.

    8 września 1985 roku kaplica była gotowa – z tynkami, ołtarzem (z Seminarium), żyrandolami oraz witrażami (z dawnego kościoła w Michelinie)

    W tym dniu  poświęcono tę tymczasową kaplicę, która pełniła rolę kościoła parafialnego do czasu jego wybudowania.

    Moment poświęcenia kaplicy był ważnym wydarzeniem w jej historii. Od tej chwili parafialna wspólnota mogła systematycznie gromadzić się już u siebie, podczas Mszy Świętych i nabożeństw typowych dla roku liturgicznego.

 

Miejsca kultu - kościół 1986r.

Rok 1986

    Początek lat osiemdziesiątych w naszym mieście można nazwać czasem swoistego bumu budownictwa sakralnego. Nie można jednak zapominać o licznych trudnościach i problemach stawianych przez władze administracji państwowej tym, którzy takie wyzwania podejmowali. Najczęściej stosowanymi środkami mającymi na celu zniechęcenie władz kościelnych do budowy nowych kościołów, było nie wydawanie lub odwlekanie decyzji o budowie. Władze administracyjne tłumaczyły często ten fakt wystarczającym zaspokojeniem potrzeb ludzi wierzących przez istniejące kościoły, pilnymi potrzebami gospodarczymi, budowlą potrzebniejszych obiektów, czy też trudnościami materialnymi. Powyższe problemy nie ominęły również budowniczych kościoła parafialnego p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Św. Jana Apostoła i Ewangelisty.

    Po przedłożeniu władzom administracji państwowej projektu kościoła autorstwa inż. Jerzego Kociołowicza, przez dłuższy czas parafia nie otrzymywała wiążących decyzji dotyczących pozwolenia na budowę.

    W celu ułatwienia rozmów administratorowi parafii z władzami świeckimi, ks. bp Jan Zaręba dekretem z dnia 05.04.1986 ustanowił ks. Bronisława Kazimierza Grabowskiego proboszczem parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Św. Jana Apostoła i Ewangelisty.

    W nowopowstałej parafii wszystko jest pierwsze. Po raz pierwszy odbywają się Misje Święte. Prowadzą je O.O. Dominikanie, również w tym czasie w sąsiedniej parafii p.w. Św. Stanisława. Odbywają się pierwsze pielgrzymki: do Kalisza na Koronację Obrazu św. Józefa, do Warszawy i Niepokalanowa, do Lichenia i Kazimierza Biskupiego. Pierwsze Komunie Święte i Boże Ciało. Parafia cieszy się też pierwszymi Mszami Świętymi Prymicyjnymi, które odprawiają ks. Tomasz Michalski i ks. Karol Kaczewiak. Obaj mieli w naszej parafii praktyki duszpasterskie. Jest też pierwszy proboszcz z dyspensą od kanoniczej introdukcji.

Świątynia

Jubileusz

"Dwadzieścia pięć lat istnienia parafii, w porównaniu do innych liczących wieki; ten okres wydaje się bardzo krótki.

Dla jednego pokolenia jednak, jest czasem znaczącym – bo to okres,

w którym dla parafii Narodzenia Najświętszej Maryi Panny i Świętego Jana Apostoła i Ewangelisty we Włocławku wszystko się zaczęło

 i powstało..."

Ks. Prałat Kazimierz Grabowski